Przy północnej granicy tego miasta-państwa znajduje się rejon, gdzie umiejscowiono kilka farm, w których oprócz żab hoduje się również kozy i kury. Z jakiegoś powodu nie chcą jednak wpuszczać Europejczyków na farmę kóz...


Trzeba podkreślić, że mięso żab cieszy się szczególnym powodzeniem nie tylko u Francuzów, ale i u Chińczyków, z tą tylko różnicą, że mieszkańcy Państwa Środka nie ograniczają się do żabich udek. Smakiem to mięso przypomina drób, a właściwościami odżywczymi przebija wołowinę. W Singapurze żaby jedzono od zawsze, ale importowano je z Chin. Trzydzieści lat temu uznano, że czas hodować własne.


Na fermę przyprowadza się wycieczki ze szkół, by dzieci od najmłodszych lat przyzwyczajały się do jedzenia tych płazów.


W takim zbiorniku odbywa się proces rozmnażania i dojrzewania, od kijanek do dorosłych osobników.


Kijanki po prostu pływają w basenie i dostają pokarm.


Z czasem kijanki zmieniają się w żaby i w basenie robi się ciasno. Czas więc na mięcho.



Na pewno zastanawiacie się, co to za "mięsna" odmiana żab. To pochodząca z Ameryki Północnej żaba rycząca, zwana też żabą-bykiem. Ten gatunek żab mnoży się jak króliki i mają gdzieś los swojego potomstwa (w przyrodzie rodzice potrafią zjadać swoje młode).


Z tego powodu na farmie trzeba w porę odseparować dorosłe osobniki od "dzieci" i przenieść je do osobnego basenu.


Swoją nazwę gatunek ten zawdzięcza nie tylko rozmiarom, ale też wydawanym przez samce odgłosom, które mają przyciągać samice.


Jak w każdym zakładzie, tutaj też zdarzają się nieszczęśliwe wypadki:


Przed wejściem na teren farmy proponuje się nam wziąć ze sobą nieco pokarmu i dokarmić żabki...


a przy wyjściu możemy kupić świeże mięsko. Macie ochotę?