Jon Gnarr - aktor, muzyk i komik - założył w 2009 Najlepszą Partię. Ugrupowanie to było od początku do końca przedsięwzięciem satyrycznym, mającym na celu wyśmianie istniejącej "klasy politycznej". Najlepsza Partia wystartowała w wyborach samorządowych w stolicy Islandii, głosząc otwarcie, że nie spełni żadnej ze swoich obietnic. Zdobyli 6 z 15 miejsc w radzie, zaś sam Gnarr... został burmistrzem Reykjaviku. A u nas hm... może gdyby przewodniczącym Rady Europejskiej został Robert Górski, to faktycznie lepiej byśmy na tym wyszli?

#2.

Na temat konieczności obrony demokracji w Polsce zdania są podzielone. Tymczasem na przykład w takiej Korei Północnej demokracja obowiązuje i - w dodatku - ma się zupełnie dobrze. Otóż co pięć lat w Korei Północnej rozpisywane są oficjalne wybory, w których, rzecz jasna, obowiązek głosować ma każdy obywatel. Za każdym razem wygrywa też jedyny słuszny kandydat, uzyskując dokładnie 100,00% głosów. Jak to możliwe? A najzwyczajniej - na liście do głosowania zawsze jest tylko jedno nazwisko. Poka-yoke do maksimum.

#3.

Jeszcze na moment o demokracji. Jego Wysokość Król Bhutanu, Jigme Singye Wangchuck, ponad trzydzieści lat pracował na to, by zapewnić swojemu krajowi pokój, bezpieczeństwo i dostatek. Wszystko szło zgodnie z planem, Bhutan rozkwitał, a mądry lud kochał swojego władcę. Problem pojawił się, kiedy monarsze zachciało się... demokracji. Plan ogłoszenia demokratycznych wyborów i odejścia króla na zasłużoną emeryturę dosłownie rozjuszył społeczeństwo. Ludzie wylegli na ulice, głośno i dobitnie protestując przeciw demokracji.

#4.

Działania wojenne to drażliwy temat, decyzje trochę trudniejsze do podjęcia niż ta, czy do śniadania wypić sojowe latte czy zieloną herbatę. Niemniej w 1916 roku w Stanach Zjednoczonych pojawiła się idea, by każde działania wojenne prowadzone przez Amerykę zawczasu poddawać głosowaniu w referendum. Bynajmniej nie anonimowym w dodatku - każdy, kto opowiedziałby się za atakiem, miałby obowiązek zgłosić się na ochotnika do armii. Cóż, można się domyślić, jaka grupa ideologiczna zgłosiła projekt... i jak bardzo nie wszedł on w życie.

#5.

Co cztery lata obywatele Puerto Rico biorą udział w bezpośrednim głosowaniu decydującym o przyszłości kraju. Głównym pytaniem, jakie stawiane jest przed Portorykańczykami, jest to, czy Puerto Rico powinno - jak dotychczas - pozostać terytorium nieinkoroporowanym Stanów Zjednoczonych ze wszystkimi wynikającymi z tego prawami i obowiązkami, zostać pełnoprawnym stanem USA czy też stać się niepodległym państwem. A my wybieramy tylko, kto przez najbliższe kilka lat będzie nas bardziej okradał...

#6.

Najbardziej sfałszowanymi wynikami wyborów w historii nie były wbrew pozorom wcale te, w których PSL zdobył 120% głosów. Do Księgi rekordów Guinnessa trafił w 1927 roku Charles D.B. King, prezydent Liberii, zdobywając ponad 234 tysiące głosów na... 15 tysięcy osób uprawnionych do głosowania. To się nazywa wygrać z niekwestionowaną przewagą!

#7.

W Szwajcarii nie ma czegoś takiego, że - jak wypalił pewien polski polityk - "okres wyborczy to jedyny czas, kiedy od polityków można czegoś wymagać". W Szwajcarii, po przegłosowaniu dowolnej ustawy, wyborcy mają 100 dni na zebranie 50 tysięcy podpisów jeżeli nowe przepisy im się nie podobają. W przypadku skutecznej zbiórki rozpisywane jest ogólnokrajowe referendum decydujące o losach podważanej ustawy. O tym, czy przepisy wejdą w życie czy nie, decyduje zwykła większość głosów.

Źródła: 1, 2, 3