Żyjemy w czasach, w których liczba różnego rodzaju piw do wyboru jest tak duża, że nie trzeba już dolewać do piwa soku, by cieszyć się jego smakiem. Ale choć czasy, w których rynek miał do zaoferowania 2 warianty piwa – z sokiem lub bez – minęły (oby) bezpowrotnie, to niechęć do gorzkich piw pozostała. Zostało, a może wręcz nasiliło się także zdziwienie ludzi, którzy nie lubią gorzkiego piwa, względem miłośników dobrze nachmielonego trunku. Jest to poniekąd usprawiedliwione, bo wydaje się, że upodobanie do gorzkich piw jest wbrew ludzkiej naturze, a u podstaw takiego stanu rzeczy leży genetyka.


Choć dowody wskazują, że piwo zaczęto warzyć 8 tysięcy lat temu, to niechęć do jego najbardziej gorzkich wariantów nasi przodkowie wykształcili już wcześniej. W świecie, w którym nie można liczyć na pomoc Google ani recenzje znajomych, trzeba zdać się na własne przeczucie. Jeśli zjadasz coś, co nie jest przyjemne w smaku, a dodatkowo wykręca ci twarz, to jest to najprostszy dostępny sygnał, że nie warto tego jeść. Dużo lepiej i przyjemniej spróbować czegoś słodszego z sąsiedniego krzaka. Dla mózgu gorzki smak oznacza, że jego źródło może być trujące, więc należy je omijać. Nie oznacza to jednak, że mózgu nie da się oszukać.

Dr Nicole Garneau, genetyczka z Denver Museum of Nature & Science, uważa, że wystarczy wystawić mózg na działanie nieprzyjaznego czynnika 20 razy, by mózg zaczął uważać go za coś pozytywnego. Zgodnie z tą teorią wystarczy wypić 20 gorzkich piw, by je w końcu polubić.

Challenge accepted?