Faktopedia CMXLV - Ilu Ukraińców przyjechało dotąd do Polski (dzień po dniu)
Dziś m.in. ilu Ukraińców przyjechało dotąd do Polski (dzień po dniu), miejska legenda o „trupiej sukni oraz niezwykłe poświęcenie mężczyzny, który uratował swoją żonę.
Dlaczego Ruscy dostają aż taki wp***dol w Ukrainie? Odpowiedź jest prosta
Shameus
·
28 marca 2022
87 409
411
194
Bo mogą. He, he, he. Jestę ekspertę. A tak całkiem na poważnie...
Dzisiaj dowiecie się, dlaczego kilkanaście tysięcy londyńczyków straciło życie w 1952 roku, co stało się ze statkiem, który ratował pasażerów Titanica oraz co przydarzyło się w marcu 1945 roku amerykańskiemu lotniskowcowi.
Na początku grudnia 1952 roku Londyn został nawiedzony przez gęstą mgłę oraz znaczne ochłodzenie powietrza. W konsekwencji kiepskich warunków atmosferycznych mieszkańcy stolicy zużywali dużo większe niż zwykle ilości węgla do ogrzewania mieszkań. Rozprzestrzenienie zanieczyszczonego powietrza poza miasto utrudniała także inwersja temperatury (wzrost temperatury powietrza wraz z wysokością). Powietrze zostało skażone wielkimi ilościami gazów oraz pyłu ze spalania, taniego węgla fatalnej jakości, który uwalniał dużo szkodliwych substancji. W wyniku smogu odwołano przedstawienia na wolnym powietrzu oraz większość przedstawień teatralnych i kinowych.
Ze względu na fakt, że Londyn jest znany z mgieł, paniki wśród mieszkańców nie odnotowano, jednakże tylko pomiędzy 5 a 9 grudnia naliczono ponad 4 tysiące zgonów wywołanych komplikacjami oddechowymi powstałymi w wyniku wdychania smogu. W ciągu kolejnych tygodni na ostrą niewydolność oddechową zmarło dalsze 8 tysięcy osób, przez co łączna liczba ofiar wielkiego smogu, według współczesnych badań, wyniosła około 12 tysięcy.
Statek zatonął 17 lipca 1918 roku w okolicach wybrzeży Irlandii, po storpedowaniu przez niemieckiego U-Boota SM U-55. 157 pasażerów zostało uratowanych przez HMS „Snowdrop” następnego dnia. Wrak „Carpathii” został odnaleziony w 1999 roku przez pisarza Clive'a Cusslera.
W marcu 1945 roku okręt pod dowództwem kapitana Leslie E. Gehresa lotniskowiec USS Franklin został wysłany w rejon Wysp Japońskich. 19 marca został zaatakowany przez pojedynczy japoński bombowiec nurkujący, który lecąc w chmurach śledził amerykańskie samoloty powracające z misji nad terytorium Japonii. Bombowiec zrzucił dwie, prawdopodobnie 250-kilogramowe bomby: pierwsza wpadła do hangaru, druga przebiła się przez dwa pokłady, zanim eksplodowała. Pożary wywołane eksplozjami bomb szybko ogarnęły samoloty na pokładzie oraz zbiorniki paliwa. Zginęło 796 marynarzy, a 265 zostało rannych.
Boeing 747-258F linii lotniczych El Al z 3-osobową załogą oraz jednym pasażerem wystartował z lotniska JFK w Nowym Jorku w kierunku lotniska Ben Gurion w Tel Awiwie z międzylądowaniem na lotnisku Amsterdam-Schiphol. O godzinie 18:22 załoga wzbiła się w powietrze z holenderskiego lotniska i jak do tej pory wszystko szło zgodnie z planem. Po osiągnięciu wysokości około 2000 metrów silnik numer 3 oderwał się od mocowań i odpadając uderzył w silnik numer 4, który również się oderwał.
Po oderwaniu się silników piloci postanowili zawrócić na lotnisko. Jednak podczas podchodzenia do lądowania piloci stracili kontrolę nad maszyną, wysuwając klapy, które z powodu oderwania się silników wysunęły się tylko po jednej stronie. Samolot stracił siłę nośną i o godzinie 18:35 maszyna runęła na jedenastopiętrowy blok mieszkalny. Zginęły 43 osoby, w tym 39 osób na ziemi i wszystkie osoby na pokładzie samolotu.
Przyczyną katastrofy było zmęczeniowe pęknięcie sworznia pylonu mocującego silnik do płata. Po raporcie komisji badającej katastrofę firma Boeing przeprojektowała sworznie, zwiększając ich wytrzymałość i ograniczającej ryzyko zmęczenia materiału.
W 1986 roku Dwyer został skazany za otrzymanie łapówki od firmy z
Kalifornii próbującej zdobyć kontrakt. Podczas trwania procesu i po
skazaniu stale twierdził, że był niewinny i że został wrobiony.
Na znak protestu 22 stycznia 1987 roku, podczas konferencji prasowej, popełnił spektakularne samobójstwo na oczach dziennikarzy i telewidzów. Wyciągnął rewolwer Magnum 357,
włożył lufę do ust i pociągnął za spust. Zostawił żonę Joanne, syna Roba i córkę Deedee.
W filmie
Honest Man: The Life of R. Budd Dwyer z 2010 roku
William Smith, człowiek, którego zeznania doprowadziły do skazania
Dwyera, oświadczył, że kłamał pod przysięgą, aby złagodzić własny wyrok,
wyjawiając tym samym, iż oskarżenia przeciwko Dwyerowi były fałszywe.
W poprzednim odcinku
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą