Dziwnym trafem na jego dzielni nie było Uniwerku, więc wyjechał do Krakowa. Wkuwał po nocach różne accusativy cum infinitivy, dzięki czemu znacznie rozwinął swój podręczny zestaw słów uważanych powszechnie za wulgarne i obraźliwe, podając w wątpliwość szlachetność zawodu matek swoich wykładowców.. W wakacje jeździł do roboty przy włoskich szparagach i niemieckich truskawkach, a po pracy wykładał jeszcze na ichniejszych uczelniach. Kafelki, oczywiście. A jak równo i szybko tynki kładł! To w Kraju Kwitnącego Makaronu zaśpiewał swojemu baorowi słynne „Czego chcesz od nas, Panie, za Twych lirów strumienie”. Po powrocie do Polski waletował trochę na różnych dworach i dwórkach, wkręcił się nawet na urzędasa do Zygmunta Augusta. O jego utworach nie będziemy tu pisać , bo każdy przerabiał je w szkole. Ważne, że w końcu znudziło mu się pierdzenie w stołek i postanowił hajtnąć się z ową Dorotką oraz zamieszkać na wsi. Niestety, trafił najgorzej jak mógł, osiadając w cichej i spokojnej osadzie – Czarnobylu. Pewnego dnia wybrał się na grzyby, a tu się okazało, że to grzyb wybrał się po niego. Choć ciało wyparowało, jego potężny umysł przetrwał, do dziś krąży gdzieś po światowej pajęczynie, znany jako Jaś Śmietana.


Na poprzednich lekcjach...