Co stewardessy anonimowo mówią o swojej pracy

#1.

Nasz płatny czas pracy nie zaczyna się w momencie wchodzenia na pokład lub opuszczania samolotu. Nawet kiedy odznaczamy w systemie początek pracy. Zazwyczaj linia lotnicza płaci zarówno swoim pilotom, jak i stewardessom stawkę godzinową, od momentu odjechania od bramki do momentu, kiedy samolot dokołuje do bramki na lotnisku docelowym. Wynika to z ustawy Railway Labor Act z 1926 r., która do dziś obowiązuje zarówno na kolei, jak i w liniach lotniczych. Ostatnio została ona zmieniona w 1936 roku. Linie lotnicze omijają to, płacąc swoim pracownikom dietę, która wynosi zazwyczaj 1,50 – 3 dol. za godzinę, kiedy jesteś poza swoim lotniskiem domowym (który nazywamy „bazą”).

#2.

Prośba o wystawienie torby jest swego rodzaju tabu w obsłudze klienta ze względu na zasady i procedury. Wielu klientów z urazami, starszych klientów lub niektóre kobiety zakładają, że stewardessy (zazwyczaj mężczyźni) mogą za nich umieścić torby w schowku, ale nie wolno nam tego robić. Gdybyśmy doznali urazu ramienia lub pleców z powodu ciężaru torby, wkładając ją do schowka nad głową, wiele linii lotniczych nie zrekompensowałoby swoim pracownikom obsługi lotów za wypadek przy pracy. Więc jeśli chcesz umieścić swoją torbę, ale nie możesz zrobić tego sam... musisz poprosić o to innego pasażera, bo nikt z obsługi pokładowej nie zrobi tego za ciebie.

#3.

Mówiąc o korzystaniu z łazienki... Jeśli znak pasów bezpieczeństwa jest włączony i musisz iść, stewardessa nie może legalnie powiedzieć ci „tak”, „nie” lub „po prostu uważaj”. Jeśli znak pasów bezpieczeństwa jest włączony, wszystko co możemy powiedzieć to: „Znak pasów bezpieczeństwa jest włączony”. Może się to wydawać mylące lub mało pomocne... Ale wynika to z przyczyn prawnych.

#4.

Kiedy stewardessa stoi przy drzwiach wejściowych i wita ludzi, nie tylko witamy ludzi, ale patrzymy i monitorujemy ludzi pod kątem potencjalnego zachowania zagrażającego innym pasażerom i wypatrujemy osób najsprawniejszych, które mogą okazać się pomocne w przypadku sytuacji awaryjnej.

#5.

Wszyscy stewardzi są przeszkoleni w zakresie samoobrony. Co roku też uczą się na nowo technik.

#6.

Jesteśmy stale z dala od naszego domu. Zazwyczaj 3-9 dni z rzędu. Praca prowadzi więc do samotności, zwłaszcza jeśli załoga, z którą latasz, nie jest zgrana. A ponieważ ciągle jestem poza domem, nie mogę posiadać psa.

#7.

Promieniowanie w czasie lotu jest problemem zarówno dla stewardess, jak i pilotów. Potencjał rozwoju raka skóry jest dla nas dużo wyższy niż dla przeciętnego człowieka, więc mam nadzieję, że nie będę latać tak często, gdy będę starsza, aby zmniejszyć możliwość ekspozycji na promieniowanie.

#8.

Ta srebrna taśma, którą widzisz na samolocie? To nie jest duct tape, to jest speed tape. Nie jest używana do krytycznych napraw. To nie jest taśma z marketu za 5 dolarów, jej rolka potrafi kosztować kilkaset dolarów. To zwykle kosmetyczne lub drobne poprawki aerodynamiczne. Przykład: przednia szyba w samolocie jest umieszczona pomiędzy ramą a zewnętrznymi płytami, ale odstęp pomiędzy zewnętrzną płytą a przednią szybą ma uszczelnienie umieszczone dla celów kosmetycznych i aerodynamicznych. Od czasu do czasu trzeba je wymienić, więc umieszcza się na nim taśmę klejącą, aż do czasu, gdy samolot przejdzie planowy przegląd techniczny.

W poprzednim odcinku