Jako archeolog praktycznie bez przerwy wydobywam kilofem szkielety dinozaurów tylko po to, żeby pokazać paleontologom, kto tu rządzi!

Większość ludzi nie zdaje sobie z tego sprawy, ale ważną częścią pracy bibliotekarza jest postukiwanie palcem w monitory komputerów.

Jako profesor uczelni uważam, że najlepszą metodą nauczania jest ciche czytanie książki podczas wykładu, stojąc tyłem do słuchaczy.

Jako piwowar mogę potwierdzić, że spędzam wiele godzin na pipetowaniu piwa z kolby stożkowej. Przecież nie da się tego zrobić inaczej.

Jako astronom nie mogę żyć bez fartucha laboratoryjnego i okularów ochronnych. Nie macie pojęcia, ile razy uchroniło mnie to przed wpadnięciem pyłu kosmicznego w oczy lub zabrudzeniem ubrań czarną materią.

Tak, oczywiście, kilka razy dziennie biegnę długaśnym, pustym korytarzem i słucham historii życia pacjenta, informacji wyrzucanych z prędkością karabinu maszynowego przez ratowników i nie zapominajmy, że cały czas trzymam pacjenta za rękę i obiecuję mu, że uratuję mu życie.

Jako maszynista zawsze stoję na torach i patrzę na laptopa, zamiast zwracać uwagę na pociągi zapieprzające po torach, na których stoję. No i oczywiście mam kask w złym kolorze.

Oto typowy artysta wpatrujący się maniakalnie w puste płótno, ubrany niedbale w smoking i beret.

CZY JESTEM WYSTARCZAJĄCO BLISKO MIKROFONU? SŁYSZYCIE MNIE? WYPIŁEM DUŻO WODY I FAJNIE MI SIĘ PLUJE. TEN MIKROFON SMAKUJE, JAKBY BYŁ CHOLERNIE DROGI. MIKROFONY LUBIĄ, JAK SIĘ W NIE PLUJE, CO NIE? SŁYSZYCIE MNIE, LUDZIE?

Jestem badaczem i nie zliczę, ile razy patrzyłem przez mikroskop, mając na nosie okulary przeciwsłoneczne, a stojący obok mnie kumpel gapił się w pustkę.

Te tysiące marketingowych spotkań online, które odbyłem, leżąc w garniturze na plaży.

Jako artysta cyfrowy zawsze maluję pędzlem po laptopie, aby uzyskać super autentyczną teksturę farby.

W lotnictwie obowiązują dwie zasady: 1) Na tanim garniturze musi być mnóstwo złota. Im więcej, tym lepiej. 2) Musisz jak najczęściej sprawdzać swój złoty zegarek pilota, aby mieć pewność, że dotrzesz na miejsce na czas. Ze względów bezpieczeństwa (bezpieczeństwo przede wszystkim, prawda?) używaj do tego obu rąk.

Jako optometrysta lubię trzymać oftalmoskop bardzo daleko i w odwrotną stronę, aby światło padało bezpośrednio na moje własne oko.

Jako programista często się uśmiecham, ponieważ jestem spełniony i szczęśliwy.

Na wypadek, gdybyś szukał protokołu CRISPR-Cas9. Wiązania kowalencyjne są niezwykle twarde. Tak, wycinamy DNA, nie daj sobie wmówić, że jest inaczej.

Ja też wolę pracować przy wyłączonym monitorze.