Cześć mam na imię Helenka, właśnie wróciłam z pierwszej w życiu kolonii, zorganizowanej przez zakład pracy mamusi. Opowiem wam jak było, od początku.

Wyruszyliśmy z Wysokiego Mazowieckiego nowiutką 360 km poniemiecką autostradą. Jak tylko minęliśmy warzywniak mojego tatusia, pobudowany w Brzezinie, zrobiło mi się smutno, kraty w oknach autobusu zasłaniały mi tatusia, który dwa lata temu zbierał szkło po rozbitych szybach. Nasza pani opiekunka wynajęta z firmy "C"-BA widząc, że nam tęskno za ojczystym domem, zanuciła piosenkę: "Czarny chleb i czarna kawa, opętany samotnością", aby nieco rozweselić dzieci tęskniące za swoimi 3 milionami nowych mieszkań, gdzie pozostali ich rodzice, którym żyje się lepiej. Gdy już dzieci zostały podniesione na duchu, pan kierowca z firmy "C" - BŚ na chwile opuścił kraty w oknach i pozwolił nam popatrzeć na nowy 60 tysięczny stadion w Piotrkowie Trybunalskim, gdzie reprezentacja ABW Płomień trenowała rzuty na glebę, przez prawe ramię. Kasi Nowak zrobiło się słabo, ponieważ jeden z worków treningowych doznał otwartego złamania i zdążył tylko jęknąć: " nie bijcie, to nieporozumienie, nigdy nie twierdziłem, że żyjemy w policyjnym państwie".