Naukowcy, którzy zaryzykowali zdrowie i życie dla swoich badań

Człowiek Schroedingera

Ettore Majorana wcielił w życie eksperyment myślowy przeprowadzony przez Erwina Schroedingera (tak, tego od kota). Majorana postanowił zniknąć w tajemniczych okolicznościach podczas rejsu z Palermo do Neapolu w 1938 roku. Wcześniej wysłał swojej rodzinie i znajomemu 3 wiadomości - w jednej poinformował o tym, że chce popełnić samobójstwo, a w drugiej, że nie. W trzeciej wiadomości wyraził nadzieję, że dwie poprzednie dotarły do adresatów jednocześnie. Tym sposobem nie można było powiedzieć, czy Majorana jest martwy, czy żywy - raczej zawieszony pomiędzy.

Prosto w serce

W 1929 roku Werner Forssmann wprowadził do swojego serca przez żyłę w ramieniu cewnik, stając się pierwszym na świecie człowiekiem, który dokonał tego typu cewnikowania. Mimo tego, że doświadczenie to odegrało niemałą rolę w historii kardiologii, to nie spodobało się kolegom Forssmanna, który ostatecznie przerzucił się na karierę urologa.

Wan „Rakieta” Hu

Chiński wynalazca, żyjący na przełomie XV i XVI wieku, zapragnął pewnego razu polecieć na Księżyc. Zbudował w tym celu krzesło, do którego następnie przymocował 47 rakiet, po czym sam usiadł w swojej „rakiecie” i nakazał ją odpalić. Wehikuł zadziałał inaczej niż by sobie tego wynalazca życzył, posyłając go od razu we wszystkie możliwe kierunki naraz. Można jednak powiedzieć, że Wan Hu osiągnął poniekąd swój cel, ponieważ jeden z księżycowych kraterów nazwano jego imieniem.

Igła w oku

Choć Izaak Newton kojarzony jest przede wszystkim z grawitacją, to warto wiedzieć, że poza obserwowaniem jabłek kładł również podwaliny pod optykę. Chcąc przekonać się, jak wpłynie to na jego wzrok, Newton wtykał sobie na przykład igłę krawiecką w oko. Nie ślepł przy tym i mógł formułować teorie o zachowaniu światła.

Latający Austriak

4 lutego 1912 roku krawiec Franz Reichelt stanął na wieży Eiffla w zaprojektowanym przez siebie stroju, mającym spełniać funkcję spadochronu. Pech chciał, że osobliwy „spadochron” się nie rozłożył, a Reichelt runął w dół. Do dzisiaj można znaleźć zdjęcia, a nawet film z tego wydarzenia.

Ludzki manekin zderzeniowy

Rusty Haight był dyrektorem kalifornijskiego instytutu bezpieczeństwa drogowego. Zamiast jednak zajmować się papierkową robotą, Haight wolał siedzieć w autach, które poddawano testom zderzeniowym i wystawiano na działanie przeciążeń przekraczających 10G. Ze wszystkich wypadków (łącznie 1000) wychodził bez szwanku i trafił do Księgi Rekordów Guinnessa jako człowiek poddany największej na świecie liczbie testów zderzeniowych.

Chemia na talerzu

Carl Scheele - jeden z odkrywców tlenu - był chemikiem, którego tak bardzo ciekawiły badane substancje i związki, że je smakował. Część, jak rtęć i molibden, przyczyniła się do przedwczesnej śmierci badacza. Co ciekawe Scheele nie należał do rzadkości, jeśli chodzi o chemików-smakoszy.

Steve Wonder w saniach rakietowych

Dzięki lataniu ludzie nauczyli się wiele
o przeciążeniach działających na ludzki organizm. Wciąż jednak istniała potrzeba
dalszych badań, które umożliwiłyby projektowanie zapięć i foteli wyrzucanych
dla samolotów wojskowych. Znaczący krok w tej mierze poczyniono dzięki lekarzowi wojskowemu - pułkownikowi Paulowi Stappowi. Stapp zgodził się, pomimo groźby utraty wzroku, wsiąść do sań rakietowych i przejechać się w nich
po kalifornijskiej pustyni. 10 grudnia
1954 roku sanie z pułkownikiem w środku
rozpędzono w ciągu 5 sekund do prędkości tysiąca kilometrów na godzinę, po
czym, w ciągu 1,4 sekundy zatrzymano,
wystawiając Stappa na działanie siły 46,2 raza większej niż grawitacja. Mimo
przygotowań pułkownik oślepł. Na szczęście tylko czasowo.



Źródła: 1, 2, 3